Cholera. Co prawda miała wrażenie, że jej ciało wciąż było nieco ospałe po zabawie, która odbywała sie na festiwalu, ale nie sądziła że aż tak bardzo. Równie dobrze bowiem mogła wcale nie próbować i stać w miejscu jak ten słup soli. Próbowała zakryć jeszcze nos i usta, albo po prostu rozmachać dłonią proszek, jednak na nic to się zdało. Dość szybko więc zaniosła się kaszlem, bo podrażnione drogi oddechowe próbowały się bronić chociaż i w ten sposób.
Podniosła wreszcie spojrzenie na towarzyszącego jej policjanta, jakby oczekując od niego jakiejkolwiek reakcji. Na prawdę tego nie widział? Musiał chociaż kątem oka wyłapać jej karykaturalne próby wykonania uniku. Szybko jednak zorientowała się, że coś było nie tak. Nie przypominała sobie, żeby kolor jego włosów był aż tak intensywny. Z resztą nie tylko włosów, miała wrażenie, że barwy dookoła niej coraz bardziej zyskują na wyrazie. Zaklęła pod nosem. Jasne było, że w życiu nie uzyskałaby statusu świętej i była przykładem raczej modelowej nastolatki, która wszędzie musiała wściubić nos. Również tego typu używki. Powoli więc jej umysł zaczął łączyć kropki. Było źle. Okropnie. Tym bardziej, że miała ochotę krzyczeć o gryfach.
- Ktoś mi coś sypnął w twarz - wymamrotała w stronę jaskrawej, czerwonej czupryny Hopkirka, jednocześnie łapiąc go za rękaw. Zaraz potem też zacisnęła usta, starając się z całych sił powstrzymać usilną chęć dzielenia się ze światem rewelacjami na temat wiadomych magicznych stworzeń. Starała się zebrać rozbiegane myśli najlepiej jak potrafiła.
- Narkotyk. Jeśli dowiemy się skąd się biorą hipogryfy... mam na myśli narkotyk, to może będziemy wiedzieć gdzie był Tremlett. - mimowolnie podniosła głos, a oczy błyszczały jej jak paciorki.

The member 'Adara Fawley' has done the following action : Kości

---

'k6' : 3

Pozostali członkowie zespołu nie czekali zbyt długo z reakcją na obecne zamieszanie. Wokalista, tak samo jak Octavianus, od razu pobiegł za uciekającym Hipergryfem, zupełnie nie zważając przy tym na Marlene, którą mocno popchnął po drodze, a Dalia zaczęła krzyczeć coś o braku szacunku do artystów i że auror próbował zaatakować jej przyjaciółkę. Widocznie zupełnie wyparła ze świadomości fakt, że to nie Antonius podniósł różdzkę jako pierwszy. Nie miało to jednak dla niej zbyt wielkiego znaczenia.
- Widzicie to? Tacy z nich stróże prawa. Podobno walczą z najgroźniejszymi czarnoksiężnikami, a z naćpaną dziewczyną nie potrafią sobie poradzić! Nic wam kurwa więcej nie powiem! Koniec przesłuchania! Spadajcie i idzcie do Szamana, by dał wam coś na rozluźnienie waszych tyłków, zanim je skopie!

Hopkirk oderwał wzrok od zamieszania, które rozpętało się na scene i spojrzał na Adarę
Na jego obliczu pojawił się nieznaczny wyraz zatroskania, kiedy usłyszał, że dziewczynie sypnięto czymś w twarz.
- Na brodę Merlina. Same probpemy z wami aurorami - mruknął pod nosem. Czuł, że powoli traci kontrolę nad całą sytuacja, a przecież nie mógł na to pozwolic. Złapał młodą czarownicę za ramię i pociągnął w stronę Marlene, by ponownie zebrać cały zepsuł, kiedy gwałtownie się zatrzymał. To co mówiła Fawley miało sens...
- Świetnie! A teraz pomyśl? Gdzie można tutaj dostać narkotyki? Kto je sprzedaje? Cholera. Jesteś młoda. Na pewno musisz wiedzieć.
Jemu samemu na razie nic nie przychodziło do myśli...

@Adara Fawley - niestety nie udało otrząsnąć Ci się z działania narkotyku
@Marlene McKinnon - zostałaś potrącona przez wokalistę. Rzuć k10. Jeśli wynik będzie wynosił 1-4 spadniesz ze sceny i się obijesz. Jeśli będzie wyższy zdołałaś zachować równowagę. Otrzymujesz modyfikator +1 za swoją sprawność fizyczną
@Antonius Octavianus - rzuciłeś się w pogoń za czarownicą. Rzuć k10. Jeśli wynik będzie równy lub wyższy 5 uda ci się ją doginić. Za swoją sprawność fizyczną otrzymujesz modyfikator +2 do wyniku

Przepychałem się między tymi ludźmi z nieograniczonym heroizmem i dużą dawką zaparcia. Z łokcia kilka osób wziąłem i darłem się "biuro aurorskie, zejść z drogi". Los się do mnie uśmiechnął, że dziewczyna straciła równowagę i wtedy ją dogoniłem. Stanąłem nad nią z różdżką. Nie chciałem użyć żadnego zaklęcia ofensywnego, ani defensywnego. Źle by to wyglądało, zresztą pogorszyłbym tym sytuację. Ludziom jest łatwo mówić, że my się pierdolimy w tańcu i, że jak to, czemu od razu nie rzucę Avadą. A potem masz Ci babo Azkaban, jasne, już tam lecę. Celowałem w nią, choć się modliłem, żebym nie musiał jej użyć.
- Jesteś zatrzymana za atak na funkcjonariusza i zakłócanie spokoju publicznego. Ręce na widoku, wstań powoli. - Nienawidzę ćpunów, matko jak ja ich nienawidzę. Grace mogła przecież kogoś poważnie zranić, a co gorsza, uciec i wrobić policję czarodziejską do szukania jej. Wtedy nie miałbym już nigdy szansy na jakiś awansik, albo chociaż premię. A za taki dzień pracy w cywilu, w trakcie wolnego. Panie, chociażby zniżkę do Ministerialnych Przekąsek bym poprosił. Vivienne na bank by się ucieszyła. - Wrócisz ze mną do Porucznika Hopkinsa i pogadamy z nim, dobrze? Jeśli nie stawisz oporu to będzie tylko na twoją i twoich przyjaciół korzyść.

The member 'Antonius Octavianus' has done the following action : Kości

---

'k10' : 7

Pewnie gdyby jej umysł działał normalnie, to doceniłaby ten cień troski, który właśnie przemknął przez styraną życiem twarz policjanta. Niestety, myśli co chwile uciekały jej w kierunku skrzydlatych stworzeń wyrwanych wprost z podręcznika do opieki nad magicznymi zwierzętami. Robiły to uparcie i natrętnie, brzęcząc niczym stado much w upalne lato. Wciąż jednak, jakimś cudem chyba, do jej głowy docierały słowa ciągnącego ją aktualnie za sobą mężczyzny.
- Namiot szamana? - rzuciła, krótko i zwięźle, byle tylko nie wypluć z siebie czegoś na temat gryfów. Mimo wszystko próbowała też zastanowić się, gdzie oprócz tego jakże oczywistego miejsca, można było dostać na festiwalu podobne smakołyki. Z tego wszystkiego też kompletnie nie zwróciła uwagi na to, co działo się na scenie.

Grace widząć, że nie ma szans na dalszą ucieczkę jedynie przewróciła oczami, burknęła parę przekleństw pod adresem wszystkich znanych jej służb mundurowych, ale posłusznie powoli wstała, wyciągając ręcę przed siebie, tak by Octavianus cały czas je widział. Co prawda korciło ją, by ponownie rzucić się do biegu, ale wyciągnięta różdżka skutecznie te plany zweryfikowała.
- No już, no już... Obyłoby się bez tego aurorskiego pierdololo, wiesz? Mógłbyś grzenie poprosić. Albo ukłonić się przede mną, jak przed hipogryfem. Hipogryfy są fajne nie? Wiesz co? Przypominasz hipogryfa. Takiego przystojnego hipogryfa. Masz podobny nos, co on dziób. W sumie to leciałabym na Ciebie, gdyby nie to, że jesteś pierdolonym psidawkiem - gadała grzecznie idąc za mężczyzną w kierunku Hopkirka

Marlene niestety nie miała tyle szczęścia w kontakcie z Rozwydrzonymi Gryfami. Przebiegająca obok niej członkini zespołu, popchnęła ją, tak niefortunnie, że dziewczyna spadła ze sceny. Szczęśliwie poza paroma siniakami, obyło się bez większych obrażeń.

Hopkirk zmarszczył brwi. Szamana? Jakiego Szamana? O czym ta dziewczyna w ogóle mówiła. Przecież tu nie było żadnego szama... Nagle sobie przypomniał co chwilę temu jako uwagę, rzucił jeden z przesłuchiwanych mężczyzn. Szaman. No tak. Był tu taki człowiek.
- Fawley ty jednak myślisz. I to całkiem nieźle. Szybko. Musimy tam pójść. Może dowiemy się komu sprzedawał narkotyki - rzucił i odwrócił się w stronę reszty ekipy. Zdziwiony zmarszczył brwi - Octavianus! Co na Merlina takiego się tam stało?

@Adara Fawley @Marlene McKinnon @Antonius Octavianus