Morrigan Deidre Goldstein

Cliodna mac Nessa uwielbiała wioskę, w której się wychowywała – kiedy wróciła z nauki w Hogwarcie, nalegała na pozostanie w rodzinnej miejscowości, swoją pasją do ziół i eliksirów zmieniając w interes który pomagał lokalnym czarodziejom. Uwielbiana była przez pozostałych, nie tylko za jej umiejętności, ale również za jej ciepłą osobowość, cierpliwość i uprzejmość wobec wszystkich. Jednak to wciąż było mało - choroby rozwijały się, krytyka za nieuleczenie smoczej ospy potrafiła spadać lawinowo, a presja, którą Cliodna na siebie sama nakładała była ogromna. Skierowała więc swoje zainteresowanie wobec mniej konwencjonalnych środków, próbując doszukiwać się możliwości wykorzystania składników zakazanych albo użycia pomniejszych zaklęć czarnomagicznych.

Zmiana jej charakteru zaczęła się od drobnych rzeczy – zapominanie o ważnych wydarzeniach, niekontrolowane wybuchy agresji, ucieczki z pracy i znikanie na całe dni w pobliskich lasach. Pewnego dnia nie wróciła w ogóle, za odłożone pieniądze wynajmując najemnika aby pomógł jej dostać się do Szkocji. Biedny człowiek nie mógł spodziewać się eliksiru miłosnego w jednym z napoi. Czy miała jakiś plan uciekając, nie było to do końca wiadome, córkę jednak zdecydowała się urodzić i tak na świat podczas mroźnego szkockiego poranka przyszła Morrigan.

Dziewczynka nigdy nie mogła się do końca zdecydować, jakie ma podejście do własnej matki, bo wszystko zależało od tego, jaki zielarka miała akurat humor i podejście. Czasem była wręcz słodka, pozwalając jej na wszystko, przynosząc jej wyjątkowo ładne kamienie czy zaplatając jej włosy. W niektóre dni krzyczała na nią, wmuszając w nią dziwne specyfiki które dziewczynka dość szybko nauczyła się dość potajemnie wylewać. A w inne dni włamywała się z nią do zamków, strasząc turystów, sadzając ją na tronie w koronie i nazywając ją Marią, królową Szkotów. Morrigan nauczyła się dość często uciekać, znajdując sobie zajęcie w lasach i nie przejmując się otoczeniem. Ciekawiło ją życie zwykłych dzieci w wioskach, ale kiedy otrzymała dość surową karę za zbliżenie się do wioski, dla własnego spokoju zaczęła wybierać lasy do spędzania wolnych chwil. Irytowało ją to tym bardziej, że jej matka, niezarejestrowany animag, często za nią podążała w ptasiej formie.

Ale wszystko, nawet jeżeli niezbyt dobre, kiedyś się kończy, a ta cała sytuacja nie była wyjątkiem - kiedy Cliodna użyła zaklęcia w obecności mugola, Brygada Uderzeniowa dość szybko namierzyła obydwie kobiety, szybko przewożąc je do Londynu. Po dowiedzeniu, że stan psychiczny pani mac Nessa uniemożliwia jej opiekę nad córką, kobietę przetransportowano do zamkniętego oddziału szpitala Św.Munga gdzie pozostać miała do końca swoich dni. Młodą Morrigan przygotowywano do wysłania do sierocińca, udało jej się jednak uniknąć tego losu dzięki człowiekowi, który postanowił przygarnąć ją do rodziny.

Anthony Goldstein poczuł, że nie może pozostawić dziewczynki samej sobie – co prawda dzieci miał już parę, nie mógł jednak porzucić dziecka które znajdowało się w takiej sytuacji. Przygarnął więc dziewczynkę, ucząc ją pisania, czytania czy podstawowych zachowań. Nawet jeżeli z początku Morrigan dalej zachowywała się nieco agresywnie, szybko zrozumiała, że znalazła się w rodzinie takiej, jaka powinna funkcjonować. Wkrótce zaczęła przejawiać więcej ciepła niż sarkazmu, wciąż zaczepiając swoje adoptowane rodzeństwo, jednak w rozmowie i gestach przejawiała miłość, której by się nigdy po sobie nie spodziewała.

Kiedy trafiła do Hogwartu, Tiara Przydziału dość szybko wysłała ją do Ravenclawu - nic dziwnego, bowiem mając dostęp do szkolnej biblioteki zaczęła pochłaniać książki jedna za drugą, starając się nadrobić lata straconej edukacji. Magia w szkole wydawała jej się zupełnie inna od tej, którą prezentowała jej matka, bardziej elegancka i skupiona, a nie dzika i rozproszona. Chociaż jej charakter dalej nie uległ poprawie, przynajmniej nie w całości, nauczyła się szanować innych ludzi (przynajmniej dopóki tego szacunku nie stracili w jej oczach), uznając ich za równych sobie i zdobywając nawet paru znajomych. Mimo to nie potrafiła sobie odmówić wściubiania nosa w nieswoje sprawy, chcąc wiedzieć wszystko na temat tego, co działo się na zamkowych korytarzach i trzymając rękę na pulsie kiedy chodziło o zmiany w grupach jej znajomych.

Wyjątkowo dobrze wychodziła jej magia ofensywna i przez pewien czas sama zastanawiała się, czy nie zdecydować się na podążanie karierą aurorską, szybko jednak zdecydowała, że brak poszanowania do skostniałych zasad i bzdurnych rozkazów szybko postawiłby ją w sytuacji zwolnienia z pracy. Swoje kroki skierowała w stronę kariery radiowej, na początku pracując na stażu, szybko jednak udało jej się dostać własną transmisję. Obecnie prowadzi dwa rodzaje programów - jednym są wywiady ze specjalnymi gośćmi, drugą relacje ze wszystkich wydarzeń kulturalnych, sportowych oraz państwowych. Pozwala jej to na pracę w terenie i możliwość zajrzenia za kulisy, dowiedzenia się więcej i wyciągania na światło dzienne podejrzanych brudów i skandali.

Przeprowadziła się do Doliny Godryka, zaczęła ubierać się z klasą i szykownie, narzucając sobie elegancki styl. I zainteresowała się wydarzeniami dziejącymi się w świecie czarodziejskim, chcąc w jakiś sposób wesprzeć Zakon Feniksa, nie umiejąc jednak otwarcie pokazać swojego poparcia, wiedząc że samotna czarownica była zdecydowanie łatwym celem. Zainteresowała się swoim sąsiedztwem, dając poznać się w miejscowości jako dość intrygująca ale i ciekawska kobieta. W ostatnich latach dotarły do niej informacje o ucieczce jej matki ze szpitala Św. Munga, co przyjęła z dość ponurą akceptacją własnego losu i świadomością, że teraz tym bardziej będzie musiała oglądać się przez własne ramię.